அபிராமி அந்தாதி -20

ஓம் நமசிவாய

சிவதாஸன் ஜகன்நாதன்

வியாழன், அக்டோபர் 31, 2024

ஆன்மீக அன்பர்கள் அனைவருக்கும் எனது இனிய வணக்கங்கள். நாம் நமது அபிராமி அந்தாதி தொடரில் இதுவரை பத்தொன்பது  பாடல் களைப் பார்த்துவிட்டோம்.இன்று இருபதாவது பாடலைப் பார்ப்போம்.

முந்தைய. பத்தொன்பவாது பாடலில் அம்பாளின் திரு உருவை கண்ணால் கண்டு  தன் உள்ளத்தில் வாங்கியதால் தன் உள்ளத்டிலே ஞானம் பிறந்தது என்ன வியப்போ என்று பாடுகிறார் என்பதைப் பார்த்தோம்.

இன்று இருபதாவது பாடலில் குடிகொண்டு உறைகின்ற இடங்களைப் பற்றி எண்ணிப் பார்க்கின்றார்.அம்பாள் ப்ரபஞ்சம் முழுவதும் நீக்கமற நிறைந்திருந்தாலும் சில குறிப்பிட்ட இடங்களில் இருப்பதி அழகாகச் சொல்லுகிறார்

 

உறைகின்ற நின் திருக்கோயில் நின் கேள்வர் ஒருபக்கமோ,
அறைகின்ற நான் மறையின் அடியோ முடியோ, அமுதம்
நிறைகின்ற வெண் திங்களோ, கஞ்சமோ, என்றன் நெஞ்சகமோ,
மறைகின்ற வாரிதியோ? பூரணாசல மங்கலையே.

 

பொருள்:

 உறைகின்ற நின் திருக்கோயில் –                                                                         அபிராமி அன்னையே. நீ உறைகின்ற திருக்கோயிலாவது
                                                                                                                                               நின் கேள்வர் ஒரு பக்கமோ –                                                                                          உன்னுடன் ஈடுஇணையில்லாத நட்பினைக் கொண்டுள்ள உன் தோழராம் சிவபெருமானின் இடப் பக்கமோ?
                                                                                                                                அறைகின்ற நான்மறையின் அடியோ முடியோ –                                                                ஓதப்படுகின்ற நான்கு வேதங்களின் தொடக்கமோ? இல்லை அவற்றின் முடிவோ?
                                                                                                                                       அமுதம் நிறைகின்ற வெண்திங்களோ –                                                            அமுதம் போல் குளிர்ந்த நிலவொளியை வீசும் வெண்மையான சந்திரனோ?
                                                                                                                                கஞ்சமோ –                                                                                                                                          தாமரை மலரோ?
                                                                                                                                    எந்தன் நெஞ்சகமோ –                                                                                                          என்னுடைய நெஞ்சமோ?
                                                                                                                                 மறைகின்ற வாரிதியோ –                                                                                             எல்லாவிதமான செல்வங்களும் மறைந்திருக்கும் பாற்கடலோ?
                                                                                                                           பூரணாசல மங்கலையே –                                                                                                       எங்கும் பூரணமாய் நிறைந்து நிலையாய் நிற்கும் மங்கல வடிவானவளே!

உரை 

அருளால் நிறைவு பெற்ற நிச்சலையாகிய நித்தியமங்கலையே, நீ வாசஞ் செய்கின்ற ஆலயம் நின் பதியாகிய பரமசிவத்தின் ஒரு பக்கமோ, அல்லது நின் புகழை எப்பொழுதும் சொல்கின்ற நான்கு வேதங்களின் மூலமோ, அன்றி அவற்றின் முடியாகிய உபநிடதங்களோ, அமுதம் நிறைந்திருக்கும் வெள்ளிய சந்திரனோ, வெண்டாமரையோ, அடியேனுடைய உள்ளமோ, தன்பால் வீழும் பொருள்கள் எல்லாம் மறைவதற்குக் காரணமான கடலோ? யாதாகும்?

விளக்கம்: 

என்றும் பூரணமாய் விளங்குகின்ற அபிராமி அன்னையே! நீ வீற்றிருக்கும் திருக்கோயில் நின் கொழுநராகிய சிவபெருமானின் ஒரு பாகமோ? அன்றி, ஓதப்படுகின்ற நான்கு வேதங்களின் ஆதியோ? அந்தமோ? அன்றியும், அமிர்தம் போன்ற குளிர்ந்த முழுச்சந்திரனேயன்றி வெண் தாமரையோ? இல்லை, என்னுடைய நெஞ்சம்தானேயோ அல்லது செல்வமெல்லாம் மறைந்திருகக் கூடிய பாற் கடலோ? தாயே! நீ எங்கும் நிறைந்திருப்பதால் எதில் என்று தோன்றவில்லையே!

 

இத்துடன் இந்தப் பதிவை இன்று நிறைவு செய்கிறேன் .நாளை மீண்டும் அடுத்த பாடலுடன் சந்திப்போம். இந்தப் பதிவினை ஒலிவடிவமாகவும் தந்துள்ளேன் அதையும் கேட்டு மகிழ்ந்து அம்பாளின் பேரருட் கருணைக்கும் சர்வேஸ்வரரின் அருளுக்கும் பாத்திரமாகுங்கள்

ஓம் நமசிவாய

சிவதாஸன் ஜகன்நாதன்

வியாழன், அக்டோபர் 31, 2024

 

 

அபிராமி அந்தாதி -19

ஓம் நமசிவாய

சிவதாஸன் ஜகன்நாதன்

திங்கள், அக்டோபர் 28, 2024

ஆன்மீக அன்பர்கள் அனைவருக்கும் எனது இனிய வணக்கங்கள். நாம் நமது அபிராமி அந்தாதி தொடரில் இதுவரை பதினெட்டு  பாடல் களைப் பார்த்துவிட்டோம்.இன்று நாம் பத்தொன்பதாவது பாடலைப் பார்ப்போம்.

முந்தைய பதினெட்டாவது பாடலில் அம்பாளை பலகோலங்களிலும் காண விழைந்து எல்லாக் கோலங்களிலும் காக்ஷிதர வேண்டும், தன் மன அஹங்காரத்தை அழித்திட்ட  அம்பாளின் திருவடிகள் தன்னை எமபயத்திலிருந்தும் காக்க வேண்டும் என விழைகிறார்.என்பதைப் பார்த்தோம்.

இன்று பத்தொன்பவாது பாடலில் அம்பாளின் திரு உருவை கண்ணால் கண்டு  தன் உள்ளத்தில் வாங்கியதால் தன் உள்ளத்திலே ஞானம் பிறந்தது என்ன வியப்போ என்று பாடுகிறார்

 

வெளிநின்ற நின் திருமேனியைப் பார்த்தென் விழியும் நெஞ்சும்,
களிநின்ற வெள்ளம் கரை கண்டதில்லை கருத்தினுள்ளே
தெளிநின்ற ஞானம் திகழ்கின்றதென்ன, திருவுளமோ?
ஒளிநின்ற கோணங்கள் ஒன்பதும் மேவி உறைபவளே.

 

பொருள்: 

வெளிநின்ற நின் திருமேனியைப் பார்த்து –                                                    நான் வேண்டியவுடன் வானவெளியில் வந்து நின்ற உனது திருமேனியைப் பார்த்து (நான் வேண்டியவுடன் அம்மை அப்பனாக மாதொருபாகனாக திருமணக் கோலத்துடன் தோன்றிய நின் திருமேனியைப் பார்த்து

விழியும் நெஞ்சும் –                                                                                                   பெரும்பேறு பெற்ற என் விழிகளும் நெஞ்சமும்

களிநின்ற வெள்ளம் கரைகண்டதில்லை – அடைந்த ஆனந்தம் என்னும் வெள்ளம் கரையின்றிப் பெருகி நின்றது.

கருத்தினுள்ளே தெளிநின்ற ஞானம் திகழ்கின்றது –                                             உலக இன்பங்களில் மனம் மகிழ்ந்தால் அப்போது கருத்தழியும்; மனம் மயங்கும்; தெளிவு கெடும். உன்னைக் கண்டதால் விழிகளிலும் நெஞ்சிலும் பெருகும் மகிழ்ச்சி வெள்ளம் அத்தகைய விளைவுகளை ஏற்படுத்தவில்லை. கருத்தில் தெளிவான ஞானம் திகழ்கின்றது.

என்ன திருவுளமோ? –                                                                                                    உன் அருள் இவ்வளவு பெருமை வாய்ந்ததா? ஆனந்தத்தையும் அறிவையும் சேர்த்து அளித்த உன் திருவுளத்தின் பெருமையே பெருமை.

ஒளிநின்ற கோணங்கள் ஒன்பதும் மேவி உறைபவளே –                          அருள் ஒளியும் ஞான ஒளியும் வீசுகின்ற நவகோண சக்கரத்தில் நவசக்தியாய் என்றும் நிலைத்து வாழ்பவளே

உரை

தேசு நிறைந்து நிற்கும் நவகோணத்தைப் பொருந்தி விரும்பித் தங்கும் அபிராமியே, வெளிப்படையாக அடியேனும் காணும்படி நின்ற நின்றன் திவ்வியத் திருமேனியைப் புறத்தே கண்டு கண்களிலும், அகத்தே கண்டு நெஞ்சத்திலும் மகிழ்ச்சி நிலைபெற்றதனால் உண்டான இன்ப வெள்ளத்துக்குக் கரை காண முடியவில்லை; அடியேனது உள்ளத்துள்ளே, தெளிந்து நின்ற மெய்ஞ்ஞானம் விளங்குகின்றது; இவ்வளவு பேரருளைச் செய்தற்குக் காரணம் எத்தகைய திருவுள்ளக் குறிப்போ?

விளக்கம்:

 ஒளி பொருந்திய ஒன்பது கோணங்களில் (நவசக்தி) உறைகின்ற தாயே! நின் திருமணக் காட்சி தருவதைக் கண்ட என் கண்களும், நெஞ்சும் கொண்ட மகிழ்ச்சி வெள்ளத்திற்கு இதுவரை ஒரு கரை கண்டதில்லை. ஆயினும் தெளிந்த ஞானம் இருப்பதை உணர்கிறேன். இது உன்னுடைய திருவருள் பயனேயாகும்.

 

 

இத்துடன் இந்தப் பதிவை இன்று நிறைவு செய்கிறேன் .நாளை மீண்டும் அடுத்த பாடலுடன் சந்திப்போம். இந்தப் பதிவினை ஒலிவடிவமாகவும் தந்துள்ளேன் அதையும் கேட்டு மகிழ்ந்து அம்பாளின் பேரருட் கருணைக்கும் சர்வேஸ்வரரின் அருளுக்கும் பாத்திரமாகுங்கள்

ஓம் நமசிவாய

சிவதாஸன் ஜகன்நாதன்

திங்கள், அக்டோபர் 28, 2024