தமிழும் சமஸ்கிருதமும்

 

ஆன்மீக அன்பர்கள் அனைவருக்கும் வணக்கம் இன்று நான் இந்த சிறந்த கட்டுறையை வாசிக்கும் பேறு பெற்றேன்.என்ன ஒரு அழகாக ஆசிரியர் ஸ்ரீதர் அவர்கள் தமிழும் சமஸ்க்ருதமும் ஒன்றோடொன்று இணைந்தவை ,இயைந்தவை என்பதை ஆதாரங்களுடனும் ,பல பேரறிஞர்கள் மற்றும் தமிழினத் தலைவர்களின் கருத்துக்களோடு விள்க்கியுள்ளது வியப்பை அளிக்கின்றது

நமது தாய் மொழியான தமிழ் மீதும் தேசியத்தின் மீதும் உண்மையான பற்று கொண்டவர்கள் கட்டாயம் படிக்க வேண்டிய பதிவு

தயவு செய்து படியுங்கள் உங்கள் கருத்துக்களை தெரிவியுங்கள்

 

சிவதாஸன் ஜகன்நாதன்

தாய் மொழியாக தமிழ் மொழி இருக்க, ஆங்கிலமும் தெரிந்து இருக்க எதற்கு மற்ற மொழிகள் என்று இருந்தேன் நான். ஆனால் சமீப காலமாக சில தமிழ் இலக்கியங்களை அவ்வப்போது கொஞ்சம் வாசித்து அதை பற்றி எழுத தொடங்கியதும் மேலும் ஒரு பழமையான மொழி கற்க வேண்டும் எனும் ஆர்வம் எனக்குள் புகுந்தது.

உலகின் மிக பழமையான மொழிகளை போற்றும் கலாசாரம் நம்முடையது. தமிழ் மொழி, சமஸ்கிருத மொழி இரண்டும் நீங்கலாக நம் நாகரீகத்தின் வரலாறை சொல்வது முடியாத காரியம்.

தமிழ் அறிந்த எனக்கு சம்ஸ்க்ருதமும் கொஞ்சம் படிக்க வேண்டும் என்ற ஆர்வம் வந்தது. ஆனால் வழி தெரியவில்லை. கொஞ்ச நாட்களுக்கு முன்பு வரை துளியும் எனக்கு சமஸ்க்ருத மொழி தெரியாது. சமஸ்க்ருத பாரதி அமைப்பின் சேவையால் ஒரு நாளுக்கு இரண்டு மணிநேரம் என பத்து நாட்கள் பேச கற்று அதன் இறுதி நாள் விழாவில் சில அடிப்படையான வாக்கியங்கள் அமைத்து நானே சொந்தமாக சமஸ்க்ருதத்தில் பேசிய சிறிய பேச்சின் விரிவாக்கம் தமிழில் இங்கே:

“தமிழா / சமஸ்கிருதமா எது சிறந்தது? எது முதன்மையானது? எது பழமையானது? எது முதலில் வந்தது?” என்ற வாதம் நிச்சயம் இரண்டு மொழிகளின் சிறப்பையும் உணராதவர்களிடம் இருந்து தான் வரும்.

உலகின் பழமையான இரண்டு மொழிகளில் ஒன்று என் தாய் மொழியாக அமைந்தது. தமிழ் மொழியின் சிறப்பும் சுவையும் வர்ணிக்க அந்த மொழியிலேயே வார்த்தைகள் போதாது. அத்தகைய சிறப்பு மிக்க மொழி என் தாய் மொழி தமிழ்.

திருக்குறள், அகநானூறு, புறநானூறு, திருமந்திரம், நாலடியார், தொல்காப்பியம், சிலப்பதிகாரம்..என இன்னும் பல பொக்கிஷங்களை நமக்களித்த தமிழ் மொழி போல் சம்ஸ்க்ருதமும் நம் கலாச்சாரத்தில் ஒரு தவிர்க்கமுடியாத பங்கை அளித்து இருப்பது உண்மை. ஆயுர்வேதம், யோகா, அர்த்தசாச்திரம், வேதம் என அறிவியலும் தத்துவமும் நிறைந்த பல நல்ல விசயங்கள் அதில் இருப்பதை நம்மால் மறுக்க இயலாது.

மதமும் ஆன்மீகமும் ஒரு பிள்ளையார் சுழி போன்று தொடக்கத்தில் நம்மை படிக்கவைக்க ஏதுவாக நிர்பந்திக்கும் ஒரு கருவியாகவே பயன்பட்டது. அவை வெறும் 10 விழுக்கடுகளே பெரும். மீதம் உள்ள 90 விழுக்காடு உயர்ந்த அறிவியல் கோட்பாடுகளும், தத்துவங்களும் நிறைந்தவை. மதம், நம்பிக்கை சாராது பல நல்ல செய்திகளை நமக்கு அளிப்பவை. அதனாலே அதன் சிறப்புகள் பல ஆயிரம் ஆண்டுகள் கடந்தும் இன்றும் நிலைத்து நிற்கிறது.

இன்று வடநாட்டு மொழி என்று முத்திரை குத்தப்பட்டாலும், ஆயுர்வேதவும் நமது சித்த மருத்துவமும் எப்படி ஒன்றோடு ஒன்று ஒன்றியதோ, அது போல பிற சமஸ்க்ரித இலக்கியங்களின் தாக்கமும் நம் கலாச்சாரத்தில் பின்னி பிணைந்து இருக்கிறது. யோகா கலையை சமஸ்க்ரிததத்தில் புத்தகமாக எழுதிய பதஞ்சலி முனிவர் நம் முதன்மையான தமிழ் சித்தர்களில் ஒருவர். தமிழுக்கு முதலில் இலக்கணம் இயற்றிய முதன்மையான தமிழ் சித்தர் அகத்தியர் சமஸ்க்ரிதத்தின் மிக பழமையான இலக்கியமாகிய ரிக் வேதத்தில் இடம் பெற்ற முக்கியணாம ரிஷி. இப்படி தமிழும் சமஸ்க்ரிதமும் ஒரே கொட்டில் பயணித்த வரலாறு ஏராளம்.

இன்று ஆங்கிலம் போல் சம்ஸ்க்ருதமும் இந்தியா முழுவதும் தெரிந்த ஒரு மொழியாக அமைந்து இருக்கலாம். இரண்டு மொழிகளின் தேவைகளையும் சிறப்புகளையும் உணர்ந்த நம் முன்னோர்கள் நம் தமிழ் மொழியை போற்றுவதொடு மட்டுமில்லாமல் அன்றைய போதுமொழியகிய சமஸ்க்ருதத்தையும் போற்றி பல இலக்கியங்களை அதில் இயற்றினர். பல சமஸ்க்ருத இலக்கியங்கள் தமிழர்களால் இயற்றப்பட்டவை.

இன்று Shakespeare நாடகங்களை, ஆங்கில இலக்கியங்களை, தத்துவங்களை, அறிவியலை போற்றி ரசித்து படித்து அங்கிலத்தில் உரையாடி மகிழும் நாம் நம் முன்னோர்கள் போற்றிய ஒரு மொழியை வேற்று மொழி என வெறுத்து ஒதுக்கியது வேதனை. ஆங்கிலத்தின் சிறப்பு உணர்ந்து அதன் அறிவியல் தத்துவங்களை ஒதுக்காமல் கற்றுவரும் நாம், சமஸ்க்ருதத்தின் சிறப்பை உணராமல் அதன் அறிவியல் தத்துவங்களை கற்காமல் இருப்பது முட்டாள்தனம்.

பெரும் தலைவர்கள் எல்லாம் இரண்டு மொழிகளின் சிறப்பையும் உணர்ந்தவர்கள்.

Mahatma Gandhi : “See the necessity for every Indian to have knowledge of Sanskrit. We have lost so much in the past that it will take some time and also a good deal of effort to regain and consolidate it. It has to be done sooner or later”

Swami Vivekananda: “Sanskrit and culture go together. It is necessary that the masses should get access to this great language, for being acquainted with spirituality and culture of their forefathers. Education should be imparted through mother-tongue but “at the same time Sanskrit education must go on along with it because the very sound of Sanskrit words gives a prestige and a power and a strength to the race”. This is possible only when the Sanskrit language is made the national language of India.

Dr B. R. Ambedkar “ஹிந்திக்கு பதில் அந்த இடத்தில் சமஸ்க்ருதத்தை இந்தியாவின் தேச மொழியாக அறிவிக்க வேண்டும்” என்று பரிந்துரைத்தது குறிப்பிடத்தக்கது.

டாக்டர் அப்துல் கலாம்: “நமது பாரம்பரிய சொத்தான சமஸ்க்ருதம் வழக்கிலிருந்து மறைந்துவிட்டாலும் அதில் மறையாமல் புதைந்துள்ள அறிவியல் உண்மைகளை தேடி கண்டறிய வேண்டும். நாட்டின் பல பகுதிகளில் சிதறிக்கிடக்கும் சமஸ்க்ருத இலக்கியங்களை கண்டறிந்து அவற்றை ஆவணப்படுத்தி பாதுகாக்க வேண்டும். இந்த நூல்களை ஒலி , ஒளி ஊடகங்களில் பதிவு செய்யும் தொழில்நுட்பத்தின் உதவியோடு ஒரு டிஜிட்டல் நுலகம் போன்று உருவாக்கினால் பல தலைமுறைகளுக்கும் நீண்ட காலங்களுக்கும் இந்த செல்வத்தை பாதுகாக்கலாம்.”

பெருந்தலைவர் காமராஜர்: “பாரதிய கலாச்சாரப் பயன்பாட்டிற்கு இருப்பிடமாக உள்ள சமஸ்க்ருத மொழியை இந்நாட்டில் உள்ள ஒவ்வொருவரும் கற்பது அவசியம்”

சிலம்புச் செல்வர் ம. போ. சிவஞானம்: “நான் ஆங்கிலத்தில் போதிய புலமை பெறாததற்காக வருந்த வில்லை. சமஸ்க்ரிருதத்தில் புலமை பெறாததற்காக வருந்துகிறேன். ஆங்கில புலமையால் வாழ்க்கை வசதிகளை பெறலாம் ஆனால் சமஸ்க்ருத புலமையால் ஆன்மீக ஞானம் பெறலாம். சமஸ்க்ருதம் பயின்றிருந்தால் தமிழ் மொழிக்கு இப்போது செய்வதை விடவும் அதிக அளவு தொண்டு செய்ய முடிந்திருக்கும் என்று நம்புகிறேன்”

திரு. சாலமன் பாப்பையா: “தமிழ் ஒரு கண் என்றால் தமச்க்ருதம் மற்றொரு கண். இரண்டு கண்களும் முக்கியம் பார்வை சரியாக இருக்க வேண்டுமானால் இரண்டு கண்களும் தேவை”

எனவே நம் முன்னோர்களின் முழுமையான சிறப்பை உணர இரண்டு மொழிகளும் அவசியம். அறிவார்ந்த நம் முன்னோர்கள் அனைவரும் இதை உணர்ந்தவர்கள். எனவே தான் சமஸ்க்ருத மொழியில் இயற்றப்பட்ட பல இலக்கியங்கள் நமக்கு தமிழில் கிடைத்தன.

இறைவனின் அருளால் தமிழை தாய் மொழியாக கிடைக்கப்பெற்றேன். ஆனால் சமஸ்க்ருதம் ஒரு துளியும் தெரியாது. அதை கற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என்ற ஆர்வமும் எனக்கு அதிகம் இருந்ததில்லை. சமீபத்தில் நிறைய தமிழ் இலக்கியங்கள் படிக்கவும் அதன் சிறப்புகளை கண்டு பிரமிக்கவும், இது போல மற்றொரு பழைமையான மொழியாகிய சமஸ்க்ருத மொழியையும் படிக்க வேண்டும் என்ற ஆர்வம் ஏற்பட்டது. நம் இந்திய கலாச்சாரத்தின் உயர்ந்த தத்துவங்களை யாரோ மொழி பெயர்த்து ஆங்கிலத்தில் Wikipedia வில் படிக்க அவற்றை அந்த மொழியிலேயே படிக்க வேண்டும் என்று தோன்றியது.

நம் கலாச்சாரத்தில் உள்ள தத்துவம் அறிவியல் அளவு வேறு எங்கும் உள்ளது சந்தேகமே. இந்து கலாசாரம் மட்டுமில்லாது புத்த மதம், சமண மதம், சீக்கிய மதம், என அனைத்து கலாச்சாரத்திலும் சமஸ்க்ருதம் முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது. சமஸ்க்ருதம் ஆரம்பத்தில் ஒரு பேச்சு வழக்கான மொழியாக மட்டுமே இருந்தது, வேதங்களும் வாய் வழியாகவே பல ஆயிரம் ஆண்டுகளாக கூறப்பட்டு வந்தது. பின்னாளில் தான் அது எழுத்து வடிவம் பெற்றது.

வடநாட்டு தேவநாகிரி மட்டுமல்லாது, தென் இந்தியாவின் மொழிகளின் பிராமி எழுத்துகளிலும் சமஸ்க்ருதம் காலம் காலமாக எழுதப்பட்டு வந்துள்ளது. வடநாட்டு கோவில் கல்வெட்டுகளில் கூட தென் இந்திய மொழிகளின் அடிப்படையான பிராமி எழுத்துகளில் தான் சமஸ்க்ருதம் எழுதப்பட்டு இருப்பது நாம் அறிய வேண்டிய ஒன்று. இன்றும் சமஸ்க்ருதம் பிராமி எழுத்துகளால் பல சமயங்களில் எழுதப்பட்டாலும் பிற்காலத்தில் தேவநாகிரி அதிகம் இடம் பெற அது நம் கண்களுக்கு வேற்று மொழியாக தெரிகிறது.

வாய் வழி பல ஆயிரம் ஆண்டுகளாக பகிரப்பட்ட வேத சமஸ்க்ருத்தை வட மொழி என பிரிக்க எந்த அடிப்படையும் இல்லை. ஒரு வேளை சமஸ்க்ருதம் தமிழில் இருந்து வந்து இருக்கலாம், அல்லது தமிழ் பழங்கால சமஸ்க்ருதத்தில் இருந்து வந்து இருக்கலாம். அல்லது அவை இரண்டும் வேறு ஒரு பழமையான மொழியில் இருந்து தோன்றி அவற்றுள் ஒன்று தெற்கு நோக்கி வளரவும் ஒன்று தெற்கிலும் வடக்கிலும் அதன் தாக்கத்தை கிளைகளை பரப்பியும் இருக்கலாம்.

எனவே சமஸ்க்ருதம் வட மொழி அன்று. அது இந்தியாவின் மொழி. அதை வடக்கு தெற்கு என்று பிரிப்பதே அறியாமை. உருதுவின் தாக்கம் அதிகம் நிறைந்த ஹிந்திக்கு சம்ஸ்கிருத மொழியோடு இருக்கும் ஒற்றுமையை விட தமிழுக்கும் சமஸ்க்ருதத்துக்கும் தான் ஒற்றுமை அதிகம். இரண்டு மொழியும் படித்தவர்கள் அந்த மொழிகளின் ஒற்றுமையையும், இணைப்பையும் கண்டு வியக்காமல் இருக்க முடியாது.

கணிதம், வின்வெளி அறிவியல், இயற்ப்பியல், வேதியியல், புவியியல், அரசியல், மருத்துவம், அறுவை சிகிச்சை பற்றிய சுஸ்ருத சம்ஹிதா,, ஆயுர்வேதம், யோகாசனம் பற்றிய யோக சூத்ரம், ஆன்மீகம், ஆத்திகம், ஏன் நாத்திகம் உட்பட நம் இலக்கியங்கள் பேசாத தலைப்புகளே இல்லை. அது மட்டுமின்றி ராமாயணம் மகாபாரதம் மற்றுள் பல இதிகாசங்ககள் ஆழ்ந்த தத்துவங்களை நேரிடையாக சொல்லாமல் எளிதில் விளக்க இயற்றப்பட்டவை. இதை ஏதும் உணராமல் மொழியை வைத்து சண்டையிட்டு கொண்டு தமிழ் தான் சிறந்தது அல்லது சமஸ்க்ருதம் தான் சிறந்தது என்று ஒன்றை மட்டும் பிடித்துக்கொண்டு மற்றொன்றை வெறுப்பது போல் மடத்தனமான அறியாமை இல்லை.

அதன் சிறப்பை உணர்ந்து இருந்தாலும் அதை எப்படி படிப்பது என்று அறியாமல் இருந்தேன். அப்போது “சமஸ்க்ருத பாரதி” அமைப்பின் அந்த அறிவிப்பு பலகை என் கண்ணில் பட்டது. “பத்து நாட்களில் சமஸ்க்ருதம் பேச கற்றுக்கொள்ளுங்கள், எழுத படிக்க தெரிய வேண்டாம். அனைத்து மதம் ஜாதியினரும் படிக்கலாம், கட்டணம் இல்லை” என்ற அறிவிப்பு என்னை ஈர்த்தது. ஒரு நாளைக்கு ரெண்டு மணி நேரம் தான். நானும் பத்து நாட்கள் சென்று வந்தேன். பத்து நாட்கள் முன் ஒரு வார்த்தை கூட சமஸ்க்ருதத்தில் தெரியாத எனக்கு பத்தாம் நாள் சில அடிப்படை வாக்கியங்கள் அமைத்து பேசத்தெரியும். தமிழுக்கும் சமஸ்கிருதத்துக்கும் இருக்கும் ஒற்றுமை நான் கற்பதை சுலபமாக்கியது. தமிழ் ஆங்கிலம் என எந்த மொழியையும் பயன்படுத்தாமல், சைகை முறையிலேயே மொழியை கற்றுத்தந்தது வியக்கவைத்தது. அனைத்து வயதிலும் சக மாணவர்கள். பத்து வயது முதல் 80 வயது வரை! பள்ளி, B.E, M.Tech தராத வித்தியாசமான அனுபவம் தந்தது அந்த பத்து நாட்கள்.

பத்து நாட்களில் கற்றது மட்டுமில்லாமல், மேலும் நன்றாக கற்கவும், தமிழ் இலக்கியங்கள் படிப்பது போல் சமஸ்க்ருத இலக்கியங்களையும் அந்த மொழியிலேயே படித்து கற்கவும் ஆசை. என் வேலைக்கு இடையில் இதற்க்கு நேரம் கிடைப்பது கொஞ்சம் கடினம் ஆனாலும், முயற்சிப்போம் என எண்ணிக்கொண்டு இருக்கிறேன்.

மொழி வெறிக்கும் மொழிப்பற்றுக்கும் ஒரு சிறிய கொடு தான் வித்தியாசம். மொழி வெறி நம்மை ஒரு குறிகிய வட்டத்துக்குள் வைக்கும், நம்மை சிந்திக்க விடாது, நம் அறிவை விரிவடைய செய்ய விடாது, நம் ஒற்றுமையை கெடுக்கும். ஆனால் மொழிபற்று நம்மை மேலும் படிக்க தூண்டும். தமிழ் மொழி மீது எனக்கு வந்த பற்று என்னை அதை சார்ந்த சமஸ்க்ருத மொழியை கற்கத்தூண்டியது. இரண்டு மொழிகளுமே நம் பாரம்பரிய மொழி என்றும், இரண்டின் சிறப்புகளையுமே நாம் விடாமல் அடுத்த தலைமுறை சேர்க்க வேண்டும் என்றும் எனக்கு உணர்த்தியது.

செல்வத்துள் செல்வம் செவிச்செல்வம் அச்செல்வம்
செல்வத்துள் எல்லாம் தலை

“Gyanam paramam dhyeyam” (Knowledge is the Supreme Goal)

அனைவரும் இதை உணர்ந்து நம் முன்னோர்களின் சிறப்புகளை அறிந்து அவர்கள் நமக்கு அளித்த பொக்கிஷங்களை பாதுகாத்து, படித்து அதில் இருக்கும் நன்மைகளை எடுத்துக்கொண்டு வாழ்வில் வளம் பெறுவோம். நன்றி வணக்கம்.

– ஸ்ரீதர் ரெங்கராஜன்